Het was weer tijd voor de volgende teamcompetitie wedstrijd voor de mannen in de 1e divisie. Ditmaal in het prachtige Zeewolde. In actie vandaag waren Team Kapitein Lennart, Merlijn de Machine, “wekelijkse triathlon” Chris, dolfijn Jorèn, en (misschien wel de belangrijkste terugkeer) Nick de Bree, vandaag als Official Assistent.
En hè wat een heerlijk warm welkom kregen we in Zeewolde. Het zwemmen was als een warm bad, gevuld met groene planten en 3e divisie zwemmers. Het was wat chaotisch vanaf het begin. Er zouden 2 rondes gezwommen worden. Waarbij het startschot klonk, net toen de snelste van de 3e divisie aan hun tweede ronde begonnen. Desalniettemin bracht dat natuurlijk een mooi extra wedstrijd en tactisch element. En mooie plaatjes (thanks Nick!). De dolfijn (Jorèn) kwam met 22:39 als 12e uit het water.
En toen, na het zwemmen, kwam de machinekamer van Merlijn op stoom. Op een mooi parcours met een aantal technische elementen (een smal ‘niet inhalen’ stuk en U-turn keerpunt), was Merlijn degene die de 22e fietstijd, en snelste van het team, neerzette met 1:02:01. Een wind die bijna niet woei en een zon waarbij een Nederlandse blanke huid (ook wel Joren’s huid) in enkele seconden getoast werd. Het waren omstandigheden die deden denken aan Oss (a.k.a. heet als het oppervlak van de zon). Maar bij het fietsen was dit alles nog goed onder controle te houden. Tot het lopen…
!Niet te vergeten! De wissel(s) van de dag gaan naar Christopher Webb. Na bijna wekelijks een triathlon te hebben gedaan, zie je de ervaring eraf spatte en betaald dat zich ook uit in enkele seconden sneller dan de andere in het team.
Dan het onderdeel waar we allemaal het meest naar uitkijken. Hetgeen waar je ook het meeste pijn kan lijden. Waar het niet alleen om fysieke, maar ook om mentale gesteldheid gaat. Het lopen.
Vier rondjes van 2,5 om de 10 km vol te maken. Hoe enthousiast de mannen van team ook startte er was geen schuilen voor de warmte. Twee verzorgingsposten waar net zoveel water over het lijf ging als erin. Bij ieder teamlid van Clytoneus sloeg de warmte toe. Het zorgde ervoor dat de plannen voor negatieve split-tijden omgekeerd werden.
Met kokende benen kwam een ieder over de finish. Koppen in het water en sinaasappelen eten. 11e als team op de dag.
In zulke warmte is natuurlijk ook nog niet veel getraind, de herfst kwam vlak voor de zomer eerst nog om de hoek kijken.
Maar EIN-DE-LIJK is het echt zomer! Vraag de teamleden maar hoe blij ze zijn met deze temperaturen…
Op naar de Leiderdorp sprint op 18 augustus!