De seniorencompetitie, bestaat die nog? Ja zeker! Na twee jaar afwezigheid van de gebruikelijke competitie verzamelden op zondag 1 mei 10 mannelijke en 3 vrouwelijke atleten zich ’s ochtends vroeg op de parkeerplaats om helemaal naar Gouda af te reizen. Drie nummers op de radio verder, waren beide teams dan eindelijk op de baan van AV Gouda aangekomen.
Carlijn en Laurens mochten meteen met hun warming-up beginnen. Waar Carlijn soepeltjes begon te bewegen, piepte en kraakte het bij Laurens aan alle kanten. Voor Carlijn stonden de hekken over een afstand van 100m te wachten, ook wel 100m horden genaamd. Die wist zij af te leggen in een keurige 18,06 sec. Na tien hordes, was ze de hordes zat en kwam ze ook in actie op de 100m zonder hekken. Carlijn gaf alles om daar de seriewinst op haar naam te kunnen zetten met een val tot gevolg. Daarbij schaafde ze haar gehele linkerkant open waardoor ze helaas de 200m niet meer kon lopen.
Ondertussen had Laurens al zijn gewrichten weten te smeren en deed hij voor het eerst sinds drie jaar zijn speerwerpschoenen weer aan. Hoewel hij zijn geworpen 36,63m vond tegenvallen, had hij wel een prachtige palindroom-afstand geworpen. Direct na deze worp zei Thijs al dat dit nog wel eens een “decider” zou kunnen worden. En wat bleek, die ouwe gek had nog gelijk ook. Laurens kreeg het uiteindelijk voor elkaar ook bij het kogelstoten en discuswerpen een palindroom-afstand te werpen, respectievelijk 10,01m en 31,13m. Alhoewel dit niet zijn verst geworpen afstanden waren, waren dit wel de meest noemenswaardige. Zijn zus Femke kwam deze dag ook in actie op het kogelstoten en discuswerpen, waarbij zij mooie afstanden van respectievelijk 9,62m en 26,73m wierp. Helaas voor haar moest zij het dus op beide onderdelen afleggen tegen haar broertje. Ach ja, je kan niet altijd 6 gooien.
Marc had de dappere taak op zich genomen om de 100m horden te lopen. Ondanks dat hij was vergeten zichzelf te bevrijden van ballast (lees: oorbel), noteerde hij een nette 18,71 sec. Na tien over 1,067m te zijn gegaan, was het de bedoeling dat Marc over hogere hoogtes zou springen. Aan deze verwachting voldeed hij ruimschoots door 1,70m hoog te springen. Uiteindelijk verbaasde Marc iedereen door bij het verspringen een afstand van 5,90 m neer te zetten.
Anniek had er voor gekozen om uit te komen op het speerwerpen en de 3000m. Zij deed voor het eerst mee bij het vrouwenteam, maar dat viel niet aan haar prestaties te zien. De speer prikte zij op een afstand van 25,66m in de grond en de 3000m rondde zij in 11:46,11 af.
Ons renpaard Matthijs was voor de 800m en Zweedse estafette van stal gehaald. Althans dat dacht hij. Doordat Jorn bij de start van de 400m geblesseerd raakte aan zijn hamstring (waarbij hij uitgebreid medeleven van een atleet van Haag Atletiek kreeg), ging het renpaard ook nog op voor de 200m. De twee rondes wist Matthijs in 1:57,13 af te ronden, de halve ronde uit startblokken in 25,32 sec.
Naast een renpaard, had het mannenteam ook een hobbelpaard. Thijs waagde zich met een pijntje in een kuit aan het polsstokhoogspringen. Ondanks de pijntjes stopte het hobbelpaard gek genoeg niet met springen en haalde hij een hoogte van 3,30m. Tijdens het polsstokken werd hij ondersteund door ons altijd trouwe jurylid Renze.
Jochem kwam als eerste uit op het koningsnummer binnen de atletiek, de 100m. Met fysiek de wind van voren maar mentaal van achteren, zette hij de klok stil op 12,50 sec. Daarna was het aan hem de taak de hoogte van Marc te overtreffen bij het hoogspringen. Hij slaagde daar met een knappe 1,75m in.
Hoewel het wel in zijn achternaam zit, is ver niet het favoriete onderdeel van Gijs. Met hart voor het team, kwam hij uit op dit onderdeel. Ook bij hem heeft de tijd tijdens de jaren zonder competitie niet stil gestaan en was hij blij dat hij met 5,15m ongedeerd het onderdeel kon afsluiten.
Niek en Tim zijn de mannen van de lange adem en hadden de 5km op het programma staan. Tim had de nacht van tevoren niet goed geslapen. Meerdere keren werd hij badend in het zweet wakker door steeds dezelfde nachtmerrie. De vorige competitiewedstrijd bij AV Gouda was hij namelijk uitgestapt bij de 5km. Deze keer hield Tim het beter vol en wist een goede 18:13,74 neer te zetten. Niek maakte zijn debuut bij de mannenploeg. Traditiegetrouw kreeg hij een debutantenopdracht. Zijn taak was om van elk lid van de ploeg de naam plus bijnaam te kunnen benoemen. Gelukkig had hij 12,5 ronden te tijd om daar over na te denken. Hij maakte het zichzelf alleen niet makkelijk door een harde 5km te lopen en de bedenktijd te beperken tot 16:15,79. Een waardig debuut!
Het afsluitende onderdeel van de dag was de Zweedse estafette. In de volgorde van Matthijs, Gijs, Jochem en Tim werd het stokje doorgegeven. Op de finish werd een tijd van 2:09,74 gemeten. In de tweede serie van de Zweedse estafette raakte de eerder benoemde atleet van Haag atletiek geblesseerd. Toen bleek dat het medeleven van hem naar Jorn helaas niet wederzijds was.
Weer onder het genot van drie nummertjes keerden beide ploegen terug naar de thuisbaan. Daar werd nagekletst en gelachen onder het genot van bier en pizza om de dag mooi af te sluiten. Uiteindelijk bleek de mannenploeg netjes boven de degradatiegrens te blijven met een 29e plek. Doordat de vrouwen niet een compleet team hebben, bekleden zij helaas de laatste plaats.
